بورس بازی و قانون تخم مرغ ها

اینکه آدم بخواهد سرمایه های گاهی نداشته اش را جایی بکارد که مثل خواب دیدن خوشحال پینوکیو، فردایش درخت طلا بار بدهد، دور از واقعیت بازار است. درستش این است که شما برای اینکه سود بیشتری گیرتان بیاید، باید رأسا وارد بازی بشوید و با مردم شریک شوید. هیچ کس به کسی که فقط می خواهد در سود شریک باشد، سود خوبی نمی دهد.

اگر وارد بورس شوید، با خرید سهام شما در یک شرکت شریک می شوید. طبیعی هم هست که هیچ شرکتی با هدف ورشکست شدن تاسیس نمی شود و اگر هم قرار است یک روزی بشود، خودش و البته شما باید به موقع بفهمید. نکته ماجرا هم همینجاست. بیاید با راز و رمزهای رفتن به بورس آشنا شویم.

۱- بورس با ما چه می کند؟

ما آدم ها کلا دونوع دارایی داریم، واقعی و مالی؛ واقعی هایش می شوند همان ها که با چشم صورت هم دیده می شوند مثل: زمین، ساختمان، ماشین، لوازم خانگی و …؛ اما دارایی های مالی دارایی های کاغذی وبهتر بگوییم اسنادی هستند، مثل سهام و اوراق مشارکت؛ بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد معامله قرار می گیرد. از کالا بگیر تا اسناد مالی.

الان منظورما همان بورس اوراق بهادار است. شما وقتی سهام یک شرکت را می خرید، عملا یکی از صاحبان شرکت و شرکا محسوب می شوید، حالا ممکن است مثلا از ۱۰ هزار سهامش فقط ۱۰ سهم را خریده باشید. این یعنی شما مالک یک هزارم آن شرکت هستید و این خودش برای خودش کم اهمیت نیست. یادتان نرود قرار است از جاهای کوچک شروع کنید. همین که وارد باشگاه سرمایه دارها شده اید، برای شروع کفایت می کند.

۲- قیمت چطور مشخص می شود؟

این فیلم های تکراری و مشابه از بازار بورس را دیده اید که توی خبرهای اقتصادی نشان می دهند؟ همان آدم های آشفته ای که دائم به تابلوهای اطراف تالا ربورس نگاه می کنند، با تلفن صحبت می کنند و همزمان انگشت شان را به علامت یک چیزی که فقط خودشان می دانند به هم نشان می دهند؟ فکر می کنید دارند چه کار می کنند؟ جواب ساده اش این است که دارند خرید و فروش می کنند اما سوال اساسی این است که به چه قیمتی؟ نظام قیمت گذاری در بورس طوری طراحی شده که هیچ کس نمی تواند در قیمت گذاری دخالت کند.

بعد از وارد شدن لیست تقاضاها در سیستم معاملات، تقاضاها در دو صف خرید و فروش، بر اساس قیمت و زمان ورود، اولویت بندی می شود. سیستم طوری طراحی شده که قیمت هایی را که برای فروش ارزانتر است و تقاضاهای خریدی که از بقیه بیشتر است را در اولویت قرار می دهد. به این ترتیب، هر کس که به ارزانترین قیمت بفروشد در اول صف فروش و هر کس که به گرانترین قیمت بخرد در اول صف خرید قرار می گیرد و بنابراین قبل از دیگران معامله می کند.

۳- چه انتظاری از بورس داشته باشیم؟

برای کوتاه مدت سرمایه گذاری نکنید؛ این یک اصل است. شما وارد شراکت با بزرگان شده اید. حتی اگر سهام یک شرکت زودپزسازی یا مایکروفر مونتاژکنی را خریده باشید، منطق بازار با ماهیت و کارکرد محصولات شرکتی که سهامش را خریده اید فرق می کند. شرکت های بورسی کارها و پروژه هایی که در دست انجام دارند کلان و بزرگ است و پرواضح است که سود پروژه های بزرگ در کوتاه مدت به دست نمی آید. این همان چیزی است که در بورس به شما همان دم در می گویند اما در پرزنتیشن های گلدکوئست خلافش را می خواستند به زور ثابت کنند.

۴- این سرمایه گذاری چقدر ریسک دارد؟

خیلی زیاد و خیلی کم. اولی برای آدم نابلدِ جوگیرِ دمدمی مزاج ودومی برای یک آدم تودارِ پرحوصله، از این آدم هایی که حواسشان می تواند به همه چیز باشد. قلب سالمی دارند وبعد از هر بار سقوط قیمت سهام شان کنفرانس خبری نمی گذارند که در مورد کله پاچه اقتصاد حرف بزنند. شما به عنوان یک سرمایه گذار، نمی توانید امکان شکست را به طور کامل حذف کنید. به طوری کلی، سرمایه گذاری هایی که بازده بالقوه بیشتری دارند، ریسک بالاتری هم دارند. مثلا سرمایه گذاری مستقیم در سهام (از طریق مراجعه به کارگزاری و خرید سهم) در مقایسه با سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مشترک، ریسک بیشتری دارد. قبل از تصمیم گیری برای سرمایه گذاری، باید توان ریسک پذیری تان را مشخص کنید.

باید مشخص کنید چه میزان ریسک ناشی از این سرمایه گذاری برای شما قابل پذیرش و تحمل خواهد بود؛ مثلا اگر ۱۰۰ هزار تومان پول بردید در بورس وسهام خردیدید و بعد دو روز بعد ارزش سهام شما شد ۲۰ هزار تومان، اولا بتوانید صبر کنید تا اوضاع بهتر شود، دوما اگر نشد، از نظر مالی و روانی نابود نشده باشید. همان کاردرست های بورس برای پایین آوردن ریسک، توصیه کرده اند که سبد سهام تشکیل دهید؛ چرا که به طور معمول و در طی زمان قیمت برخی سهام افزایش و قیمت برخی شان کم می شود. (قانون سبد تخم مرغ را بخوانید.)

۵- چه سرمایه ای را باید وارد بورس کرد؟

بزرگان بورس گفته اند بورس را نشاید که همه سرمایه را در آن باید. منظورشان این است که باید سرمایه مازادتان را به کار بگیرید. از آنجا که بازار سهام یکی از بازارهای پرنوسان است، نباید مثلا خانه تان را بفروشید یا برای شما که تازه کارید، خرج تاکسی و شهریه دانشگاه را ببرید در این بازار، بگردید ببینید مازاد تجاریتان چیست و چقدر است. مثلا تصمیم بگیرید از امروز به جای رانی از آبسردکن های صلواتی استفادئه کنید. اینجوری اگر پول این رانی های نخورده را سهام خریدید وبعد سهام تان با سر به زمین خورد و فاسد شد، بنیان زندگی تان به هم نخورده.

۶- چطور کمتر ریسک کنیم؟

قبل از هر چیز اهل مطالعه و رصد کردن منطقی بازار باشید و به شایعات هم توجه نکنید. به سهامی هم که خریدید به چشم بچه هایتان نگاه کنید، تخم مرغ هایی که قرار است تا آخ رهمین پاییز جوجه خروسشوند. به همین دلیل باید به طور مرتب بازار را رصد کنید که سختی کار هم همین است. باید بدانید که کی وقت فروش است و کی وقت خرید. تصمیمی که با کشف وشهود شدنی نیست.

یک راه دیگر هم این است که یک جور وکیل برای خودتان بگیرید. صندوق سرمایه گذاری مشترک همین کار را برایتان می کند. آنها در سبدی بسیار متنوع از سهام و سایر انواع اوراق بهادار سرمایه گذاری می کنند و ریسک سرمایه گذاری شان هم کمتر است. ضمن اینکه خودشان خبره بازارند و جایی نمی خوابندن که آب زیرش برود.

۷- ملاک انتخاب بهترین سهام چیست؟

درآمد شرکت، سودی که به هر سهم می دهد (EPS)، نسبت قیمت به درآمد هر سهم (P/E)؛ پایین بودن این نسبت در کنار سایر عوامل مثل امکان رشد شرکت و نحوه عملکرد مالی و عملیاتی آن، می تواند نشانه مناسب بودن یک سهم باشد. چیزهایی که فهمیدن همزمانشان برای سهام های زیادی که در بورس ارائه می شود کار راحتی نیست. این یعنی باید یک کارگزار مشاور و مطمئن برای خودتان پیدا کنید.

در کنار همه این عوامل موثر برای خرید، باید به یک نکته مهم برای فروش هم دقت کنید. سهم خوب مثل پراید است، حداقل مزیتش این است که مشتری اش راحت پیدا می شود. به این گزینه می گویند: نقدشوندگی. یعنی مدت زمان فروش آن کوتاه تر باشد یا زودتر به فروش برسد.

۸- چطور سرمایه مان را رصد کنیم؟

آسانترین راه برای کنرتل و نظارت بر عملکرد سرمایه گذاری، مطالعات اطلاعات مالی شرکت و سایر مستنداتی است که شما به عنوان سهامدار، به آن دسترسی دارید. ارائه این اطلاعات برای پذیرفته شدن شرکت ها در بورس الزامی است. از طریق سایت شرکت بورس اوراق بهادار تهران www.irbourse.com، سازمان بورس (www.seo.ir)، شبکه کدال (www.codal.ir)، شرکت مدیریت فناوری بورس تهران (www.sena.ir)، می توانید ریز اتفاق های مالی و سرمایه گذاری شرکت هایی که در آنها شریک هستید را بدانید. البته بهتر است فقط از راه دور این کار را نکنید و مجمع عمومی سالیانه شرکتی که سهام آن را خریده اید را از دست ندهید.

نکته
قانون تخم مرغ ها

سعادتمندهای بورس توصیه می کنند که: «همه تخم مرغ های خود را در یک سبد نگذارید.» به این دلیل که: اگر همه پولتان را در یک فرصت خاص سرمایه گذاری به کار گیرید، در صورتی که ارزش این سرمایه گذاری کاهش پیدا کند، شما هم به همان میزان پول را از دست داده اید. پس به طور کلی، بهترین راه برای کاهش ریسک سرمایه گذاری این است که در فرصت های سرمایه گذاری متنوعی سرمایه گذاری کنید. برای مثال، به جای آنکه تنها سهام یک شرکت را بخرید، بخشی از پولتان را به خرید سهام چندین شرکت اختصاص بدهید، از جمله، بخشی از آن را در صندوق های سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری کنید و با بخشی هم اوراق مشارکت بخرید.

به این کار، تنوع بخشی در سرمایه گذاری می گویند که باعث می شود سود ناشی از برخی سرمایه گذاری ها، جایگزین ضرر و زبان ناشی از برخی سرمایه گذاری های دیگر شود وبه این ترتیب، ریسک کلی سرمایه گذاری کم شود. به این نکته مهم هم توجه داشته باشید. اینکه آش را زیادی شور نکنید.نباید سرمایه گذاری را آنقدر متنوع کنید که بازده بالقوه سرمایه گذاری شما کم شود. همانطور که همه تخم مرغ ها را در یک سبد قرار نمی دهید، آنها را در سبدهای بسیار زیاد هم قرار ندهید، می شکنند!

فرابورس را امتحان کنید

اوراق مشارکت، پربرکت

تحلیلگران بازار و مفسران ریال، خبر داده اند که سرمایه گذاری در اوراق مشارکت بهترین تجربه برای سرمایه گذارها بوده. می گویند این بازار با پنج درصد بازدهی در بهار ۹۱ سودآورترین بازار سرمایه گذاری در کشور (به جز مسکن) بوده. اگر راغب شده اید، بدانید که به جای خرید اوراق مشارکت طرح های مختلف از بانک ها، یک راه به روزتر هم هست که اسمش را گذاشته اند فرابورس، در مزیت این روش سرمایه گذاری در مقایسه با نمونه بانکی اش گفته اند که:

* در سیستم بانکی نرخ شکست یا همان جریمه (۲ درصد) برای فروش زودتر از موعد وجود دارد در حالی که اوراق مورد معامله در فرابورس نرخ شکست ندارد.

* این اوراق را می توانید به خریدارهای تان با قیمتی توافقی بالاتر از قیمت اسمی بفروشید. همین معامله های دست دوم است که می تواند شما را از ریال به دلار برساند.

* اوراق فرابورس با نام هستند اما بانک ها بدون نامشان را منتشر می کنند و دارنده، سرمایه گذارنده است، حتی اگر دزد اموال شما باشد.

ریسک در سرمایه گذاری انواع و اقسام دارد

دلبستگی ونقد نشوندگی …

ریسک عدم تناسب

سرمایه گذاری صورت گرفته، با اهداف مالی شما متناسب و همسو نیست

ریسک تورم

بازده سرمایه گذاری شما، کمتر از نرخ تورم است، در نتیجه قدرت خرید شما در آینده کم می شود

ریسک بازار

ارزش سرمایه گذاری شما به علت نوسانات بازار، دچار نوسان و افت و خیز می شود

ریسک برنامه ریزی بازار

پیش بینی فراز و فرودهای بازار، سخت و دشوار است

ریسک عدم تنوع

ریسک ناشی از یک نوع سرمایه گذاری خاص و عدم تنوع بخشی به سبد سرمایه گذاری

ریسک نقد شوندگی

عدم قابلیت تبدیل سرمایه به پول نقد

ریسک قانونی

تغییر احتمالی در قوانین و مقررات، راهبردهای سرمایه گذاری شما را تحت تاثیر قرار می دهد

تفاوت eps و dps

تفاوت eps و dps

شاید بتوان گفت از بنیادی ترین شاخص هایی که میتواند درتصمیم گیری سرمایه گذاران دخیل باشد Eps است . این کلمه که مخفف earning per share می باشد در واقع عبارتست از سود خالص هر سهم در یک دوره مالی معین.یکی از مواردی که در بازار بورس و سرمایه ،سرمایه گذار را برای خرید سهام شرکت جذب میکند بالا بودن نرخ Eps است.

روند تغییراتی که نرخ eps میتواند داشته باشد با قیمت سهام آن شرکت در بازار ، ارتباط مستقیم دارد.

تفاوت eps و dps :

Dps عبارتست از سود سهام تقسیم شده بین سهامداران .نام دیگر dps سود تقسیمی است. همانطور که میدانید طبق مقررات قانون تجارت ایران مقداری از سود خالص هر دوره می بایست بعنوان اندوخته های مختلف در شرکت ذخیره شود .معمولا مقداری از سود بدست آمده را هم طبق قوانین داخلی شرکت در حسابی بنام سود انباشته ذخیره میکنند که این موضوع منتج میشود به اینکه سود قابل تقسیم بین سهامداران نسبت به سود کسب شده در دوره کمتر باشد .به همین دلیل معمولا نرخ dps از eps کمتر است.در شرایطی که شرکت کل سود بدست آمده را بین سهامداران تقسیم میکند میزان eps با dps برابرست

استراتژی هلدینگ ها: ارزش آفرینی شرکت های تابعه

                

                 

هلدینگ از واژهء لاتین Hold به معنای نگه داشتن می‌آید. این مفهوم به معنای شرکتی است که مجموعه‌ای از شرکت‌ها، از لحاظ مدیریتی زیر نظر آن‌ها فعالیت می‌کنند.

معنا و مفهوم هلدینگ در دنیا تقریبا از 5 دهه گذشته آغاز و با ظهور صنایع در ایران نیز شکل گرفته است، بررسی تاریخی زمان و چگونگی تأسیس هلدینگ ها بیانگر آن است که اولین بار در جهان، در سال 1833 دو شرکت بزرگ ادغام و یک شرکت مادر بوجود آمد، پس از آن شرکت های مادر با هدف تکمیل زنجیره ارزش و برقراری ارتباط میان شرکت های تابعه شکل گرفتند و توسعه یافتند. شاید عده‌ای از خوانندگان به این نکته مهم واقف باشند که در قانون تجارت اشاره‌ای به این گونه از شرکت‌ها نشده و خالی از لطف نیست که بدانیم کلمه لاتین هلدینگ ((HOLDING از کجا به واژگان ما اضافه شده است. در واقع این اصطلاح بعد از دهه 1970 معنای واقعی خود را بدست آورده و از آنجا شروع شد که در دهه 1960 تعدادی از شرکت‌های آمریکایی موقعیت‌های خوبی کسب کردند، ولی وضع مالی جمعی دیگر از آنها به شدت رو به زوال گذاشت. شرکت جنرال الکتریک در دهه 70 برای مقابله با رشد بی‌سود و مشکلات دیگری که ضمن برنامه ریزی با آن مواجه می‌شد، شیوه‌ای را ابداع کرد. این شرکت 170 واحد خود را به 49 بخش ساماندهی کرد و این گروه‌ها زیرنظر ده مدیر ارشد که خود به تنهایی پاسخگوی مدیرعامل بودند، فعالیت می‌کردند.

در واقع هلدینگ از واژهء لاتین Hold به معنای نگه داشتن می‌آید. این مفهوم به معنای شرکتی است که مجموعه‌ای از شرکت‌ها، از لحاظ مدیریتی زیر نظر آن‌ها فعالیت می‌کنند. در واقع شرکت مادر یا شرکت هلدینگ، شرکتی است که با هدف اعمال کنترل و مدیریت بر شرکت‌های تابعه، اکثریت یا اقلیت سهام در یک یا چند شرکت را در اختیار می‌گیرد. باید توجه داشت که شرکت هلدینگ  اکثریت سهام شرکت‌های تابعه را داراست، ولی گاه به دلیل پراکنده بودن سهامداران، با مالکیت اقلیت سهام نیز کنترل شرکت‌های تابعه امکان‌پذیر است.

به این ترتیب، مشخص است که شرکت هلدینگ، مستقیما، محصول (کالا یا خدمت) عرضه نمی‌کند و دارایی‌های شرکت هلدینگ سهام شرکت‌های تابعه است.در حقیقت شرکت هلدینگ ستاد فرماندهی شرکت‌های تابعه است، بنابراین، باید دارای بینشی وسیع از کسب‌ و‌کار شرکت‌های تابعه باشد تا بتواند شرکت‌های تحت فرمان خود را در مسیر ارزش‌آفرینی ‌و هم‌افزایی به‌طور کارآمد هدایت و رهبری کند.

در حال حاضر بخش مهمی از فضای کسب و کار کشور توسط هلدینگ ها اداره می شود. برخی از بررسی ها نشان می‌دهد 29 درصد ارزش بورس تهران و 16 درصد ارزش فرابورس ایران به هلدینگ های فعال در این دو بازار اختصاص دارد و در مجموع حدود 26 درصد ارزش بازار سرمایه را هلدینگ های فعال در حوزه های مختلف تشکیل می دهند. 33 هلدینگ در بورس تهران و 11 هلدینگ در فرابورس درحال فعالیت هستند.

به طور کلی، امروزه تعداد هلدینگ ها به واسطه تأثیرات مهمی که بر اثربخشی شرکت های تابعه خود می گذارند، رو به افزایش است.

 

قوانین ناظر بر تأسیس و فعالیت هلدینگ ها

در خصوص شرکت های هلدینگ در لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب سال 1347 سخنی به میان نیامده است. در قانون برنامه سوم و چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور به "شرکت های مادر تخصصی" اشاره شده است.

اما به طور مشخص، در بند 22 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1384، شرکت مادر (هلدینگ) شرکتی تعریف شده است که با سرمایه‌گذاری در شرکت سرمایه‌پذیر جهت کسب انتفاع، آن قدر حق رأی کسب می‌کند که برای کنترل عملیات شرکت، هیئت ‌مدیره را انتخاب کند یا در انتخاب اعضای هیئت‌ مدیره مؤثر باشد. همچنین بر اساس ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار مصوب هیئت وزیران، شرکت های هلدینگ از مصادیق نهادهای مالی محسوب می‌شوند.

 

آینده شرکت های هلدینگی

بی شک در سال های آینده تعداد شرکت های هلدینگ افزایش پیدا خواهد کرد، چون تجربه نشان داده هلدینگ ها بدلیل استفاده از منابع انسانی متخصص می توانند به خوبی شرکت های تابعه خود را مدیریت کنند و این مدیریت خوب باعث کاهش هزینه های شرکت های تابعه می شود. بخصوص با بر چیده شدن تحریم ها و افزایش سرمایه گذاری های خارجی فضا برای فعالیت شرکت های هلدینگ به مراتب بهتر خواهد شد.

اما به نظر می رسد در بحث تشکیل شرکت های هلدینگ مقولاتی ابهام آمیزی همچون مباحث مدیریتی، چالش های قانونی، فضای حقوقی حاکم بر هلدینگ ها، بحث ادغام و تملیک در هلدینگ ها هم به لحاظ حسابداری و مالی و هم به لحاظ قانونی، بحث تأمین مالی  و ابزارهای تأمین مالی مورد استفاده در این نوع شرکت ها و همچنین بحث تشکیل صندوق های زیر ساخت با همکاری هلدینگ ها مطرح است که نیاز به مطالعه دارند .

 

تفاوت شرکت های هلدینگ، مادر و سرمایه گذاری

این شرکت ها به لحاظ نوع فعالیت و سبد سهام خود با هم تفاوت دارند. بر اساس تعاریف رایج، شرکت های هلدینگ بخش اعظم درآمدشان درآمد حاصل از سرمایه گذاری است و معمولاً به طور مستقیم به تولید کالا یا ارائه خدمات نمی پردازند اما شرکت های مادر نه تنها شرکت های تابعه را هدایت و کنترل می کنند بلکه خودشان هم در حوزه تولید یا ارائه خدمات فعالیت دارند.

 مؤسسه  DBRS     ؛ (Dominion Bond Rating Service) در کتابچه راهنمای خود در زمینه رتبه بندی شرکت های هلدینگ، تفاوتی میان هلدینگ و شرکت مادر قائل شده و بیان می‌دارد که هر دو اصطلاح هلدینگ و شرکت مادر مشابه یکدیگر هستند با این تفاوت که یک شرکت هلدینگ نوعاً فعالیتی ندارد و تنها به منظور سرمایه گذاری در شرکتهای تابعه تشکیل می شود. در حالی که یک شرکت مادر ممکن است در کنار سرمایه گذاری و نگهداری سهام شرکت های تابعه، به فعالیتهای دیگری مثلاً فعالیت های تولیدی یا ارائه خدمات هم بپردازد. اما در قانون بازار اواق بهادار که تعریف هلدینگ و شرکت مادر مطرح شده است تفاوتی بین شرکت هلدینگ و شرکت مادر قائل نشده اند و مطابق آن به شرکت هایی که هلدینگ هستند شرکت مادر هم گفته می شود.

بر اساس الزامات سازمان بورس شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ باید حداقل 80 درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار اختصاص دهند. در هلدینگ ها میزان سرمایه گذاری ها باید به گونه ای باشد که حداقل 70 درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری هایی اختصاص دهند که برای آن ها به تنهایی یا به همراه اشخاص تحت کنترل خود در شرکت زیر مجموعه نفوذ قابل ملاحظه یا کنترل به همراه داشته باشد و در شرکت های سرمایه گذاری میزان سرمایه گذاری ها باید به گونه ای باشد که حداقل 70 درصد از دارایی‌های خود را به سرمایه‌گذاری هایی اختصاص دهند که به تنهایی یا به همراه اشخاص تحت کنترل خود در شرکت زیر مجموعه نفوذ قابل ملاحظه پیدا نکند یا کنترل آن را به‌دست نیاورد.

از مزیت های مهمی که شرکت های هلدینگ از آن برخوردارند می توان به مواردی مثل کاهش ریسک، امکان استفاده از منابع شرکت های هم گروه، امکان به اشتراک گذاشتن توانمندی ها، حمایت مالی از شرکت های زیر مجموعه، افزایش توان رقابتی، تسهیل فعالیت در عرصه ملی و بین المللی و صرفه جویی در مقیاس اشاره کرد. پیچیدگی و مشکل بودن فرآیندهای کنترل مرکزی هم یکی از اصلی ترین چالش هایی است که باید به آن توجه کرد.

 

 

مقایسه شرکت های هلدینگی و شرکت های سرمایه گذاری

شرکت های هلدینگ	شرکت های سرمایه گذاری
سودآوری از طریق هم افزایی و سود شرکت های تابعه اش	سودآوری از طریق سود سهام و افزایش قیمت سهام
به دنبال مدیریت شرکت تابعه می باشند	به دنبال اهداف سود آوری هستند
ایجاد چرخه کامل یک فعالیتو هم افزایی	گردآوری مجموعه ناهمگونی از فعالیت‌ها جهت سودآوری
مدیریت شرکت های تحت تملک و مبادرت کم‌تر به فروش آن‌ها	نداشتن تعهدی برای نگهداری سهام و فروش سهام برای کسب منفعت بیشتر
داشتن سهام شرکت دیگر به منظور مدیریت آن ها	داشتن سهام شرکت دیگر به صرفا جهت نظارت بر آن ها
محور تصمیم گیری مزیت ستاد است	محور تصمیم گیری مزیت رقابتی و راهبردهای بازار است

 

 

نتیجه آنکه شرکتهای هلدینگی، شرکتهای سرمایه گذاری هستند، با این تفاوت که هلدینگ ها به دنبال مدیریت شرکت تابعه خود می باشند، نه کسب در آمد از طریق فروش سهام آن ها. هلدینگ ها برخلاف شرکت های بزرگ رقیب و مشتری خاصی ندارند و شرکت های تابعه هلدینگ ها مانند شرکت های ادغام شده شخصیت حقوقی خود را از دست نمی دهند .  فلسفه شرکت های هلدینگ از نظر استراتژی، مدیریت شرکت های تحت پوشش است.اگر شرکت های هلدینگ بتوانند شرکت های تحت پوشش خود را بهتر از حالت مستقل آن ها و همچنین بهتر از هر سازمان مدیریت کننده دیگری اداره کنند،در واقع ارزش آفرینی صورت گرفته است و این همان مزیت رقابتی در شرکت های بزرگ است.  

 

منابع:

-          نشریه شاخص، سال اول، شماره اول، بهار 94، انجمن علمی مدیریت مالی دانشگاه خوارزمی (دانشکده علوم اقتصادی)

-         کتاب استراتژی در شرکت‌های هلدینگ نوشته دکتر محمود معدنی‌پور

شرکت‌های هلدینگ چه شرکتهایی هستند؟ و چه تفاوتی با شرکتهای سرمایه گذاری دارند؟

هلدینگ‌ها در چند شرکت که در یک زمینه مشترک فعال هستند سرمایه‌گذاری می کنند. بطور کلی هر شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ است. به عنوان مثال شرکت سیمان فارس و خوزستان هلدینگ صنعت سیمان است. «بطور ساده می‌توان گفت شرکت هلدینگ شرکتی است که یک یا چند شرکت دیگر را کنترل میکند»
سهام مدیریتی تعاریف متفاوتی دارد اما معمولا بین ۱۶ درصد تا ۵۰ درصد و غالبا بیش از ۳۳ درصد را سهام مدیریتی میدانند. اکثر شرکتهای سرمایه گذاری که در ایران تاسیس شده اند مانند شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی، صنعت و معدن ، نفت و گاز پارسیان ، غدیر، معادن و فلزات و … در بخشی از سرمایه گذاری‌های خود به عنوان هلدینگ عمل می‌کنند.
 

برخی شرکتهای دیگر مانند سیمان فارس هم هلدینگ‌هایی هستند که شرکت‌های دیگری را اداره می‌کنند. بعضی شرکت‌ها هم نظیر بوعلی نه به قصد اعمال مدیریت که به قصد سود بردن از روند رشد سهام، سهام شرکت‌ها را خرید و فروش می‌کنند و بنابراین فاقد فعالیت هلدینگ است.
هلدینگ بودن هم خوب و هم بد است. هلدینگ‌ها از طریق کنترل شرکت‌های خود می توانند به هم افزایی و سود بیشتر برسند اما در عوض هزینه سربار آنها به مراتب بیشتر است چون مدیریت شرکت‌های تابعه چندان هم ارزان نیست.
 

بعضی از شرکت های سرمایه گذاری عادت دارند که بیش از ۵۰ درصد سهام شرکت‌هایی را که معمولا از نظر صنعت مشابه یا مرتبط هستند خریداری کنند مثل سفارس که یک هلدینگ سیمانی است .
خرید سهام شرکت های هلدینگ معمولا به دلیل سبدی که دارند کم ریسک تر از خرید غیر هلدینگ است ولی ممکن است بازده شان هم به همین دلیل کمتر باشد.
 

شرکت‌های سرمایه‌گذاری چه شرکت‌هایی هستند؟
شرکت‌های سرمایه‌گذاری واسطه‌گر مالی می‌باشند و منابع مالی موردنیاز خود را از سهامدار یا سپرده‌گذار (بانک‌ها) تهیه می‌کنند.
این شرکت‌ها منابع مالی موردنیاز برای شرکت‌های تولیدی و صنعتی را فراهم می‌کنند و به اصطلاح در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند. ولی شرکت‌های غیرسرمایه‌گذاری مستقیما به فعالیت تولیدی و صنعتی و خدماتی می‌پردازند.
 

ارزش پرتفوی بورسی یک شرکت سرمایه‌گذاری چیست؟
عبارتست از ارزش روز و بازاری سهام شرکت‌های بورسی تحت تملک یک شرکت سرمایه‌گذاری. برای محاسبه ارزش پرتفوی بورسی یک شرکت تعداد سهام تحت تملک در قیمت بازار سهم ضرب می‌شود. در صورتیکه ارزش پرتفوی بورسی بیشتر از ارزش روز بازار سهام موردنظر باشد نشان‌دهنده قابلیت رشد قیمت سهام شرکت سرمایه‌گذاری طی روزهای آتی خواهد بود.
 

ارزش پرتفوی غیربورسی یک شرکت سرمایه‌گذاری چیست؟
یک شرکت سرمایه‌گذاری ممکن‌است در زمینه‌ای غیر از سهام شرکت‌های بورسی فعالیت کند. در این حالت ارزش آن فعالیت‌ها و یا سهام آن شرکت‌هایی که خارج از بورس می‌باشند را پرتفوی غیربورسی می‌نامند.
رویکرد محافظه‌کارانه ‌‌در ‌ارزشگذاری فعالیت‌های غیربورسی استفاده از بهای تمام شده سرمایه‌گذاری می‌باشد. اما با توجه به وجود تورم بالا در ایران، پس از گذشت چند سال بهای تمام شده از ارزش واقعی سرمایه‌گذاری فاصله زیادی می‌گیرد.
 

رویکرد دیگر استفاده از نسبت p/e می‌باشد. یعنی برای محاسبه ارزش یک سرمایه‌گذاری غیربورسی، سود آن را در نسبت p/e شرکت‌های مشابه که در بورس فعالیت می‌کنند ضرب کرد تا ارزش یک سرمایه‌گذاری غیر بورسی بدست آید. در نهایت مجموع ارزش سرمایه‌گذاری های غیربورسی از جمع ارزش هر یک از سرمایه‌گذاری ها بدست می آید.
شرکت‌های سرمایه‌گذاری معمولاً پرتفوی بورسی و غیربورسی خود را به صورت دوره‌ای از طریق ارائه اطلاعیه به بورس اعلام می‌کنند

اصطلاحات بورس

اصطلاحات بورس

1- بازار ثانویه به چه معناست؟

بازار ثانویه شامل خریداران و فروشندگان سهام اوراق قرضه ای است که قبلا انتشار یافته است .برای مثال اگر فردی بخواهد سهم یا ورقه ای قرضه ای راکه برای اولین بار پس از عرضه توسط یک شرکت خریداری کرده به فروش برساند باید به بازار ثانویه برود. به همین ترتیب وقتی شخصی بخواهد سهم یا ورقه قرضه مربوط به شرکتی را از بازار ثانویه خریداری کند (در صورتی که آن شرکت در فهرست شرکت های پذیرفته شده در بازار سهام باشد) ناچار نیست منتظر انتشار عمومی سهام جدید آن شرکت بماند. بورس اوراق بهادار مهم ترین نهاد بازار ثانویه برای معاملات اوراق بهادار است. بازار ثانویه مکانی است که سهام منتشرشده ودر حال انتشارمورد خرید وفروش قرار می گیرند. تفاوت بازار ثانویه با بازار اولیه در این است که در بازار اولیه عرضه کننده ،سهام را مستقیما به سرمایه گذار می فروشد.

2-بازار های فعال چه بازار هایی هستند؟

به طور کلی بازار های فعال با توجه به حجم وسیع معاملات انجام شده در مورد سهام خاص یا سهام عادی وتعداد بسیار زیاد معاملات تعریف می شوند. بازار فعال به بازاری گفته می شود که شکاف یا تفاوت بین قیمت خرید وفروش سهام بسیار اندک باشد. علاوه بر این در این چنین بازار هایی فعالیت های خرد یا فروش نهادهای مالی در مقایسه با بازار کساد تاثیر کمتری دارد.

3-سهام فعال به چه معنا ست؟

سهامی است که به طور مکرر و روزانه مورد معامله قرار می گیرد وبا این ویژگی از سهامی که نیمه فعال است و کمتر مورد معامله قرار می گیرد، متمایز می شود.سهام شرکت های بزرگ ومهم می بایست سهام فعال باشند به خصوص شرکت هایی که نسبت به تحولات اقتصادی وسیاسی حساس هستند وبنابراین در معرض تغییرات ناگهانی قیمت قرار دارند.

4-سهام غیر فعال چه سهامی هستند؟

این سهام به ندرت در بازار مورد خرید وفروش قرار می گیرد هرچند در شمار سهام فهرست شده است. سهام غیر فعال سهامی است که به سختی خریدار یا فروشنده ای برای آن ها یافت می شود. اختلاف بین قیمت خرید وفروش چنین سهامی ممکن است بسیار زیاد باشد.

5-بازار حساس به چه معناست؟

بازار سهامی که به تحولات سیاسی واقتصادی نظیر بودجه سالانه، رشدنا مطلوب صنعتی، حذف یا مقرارت نظارت بر قیمت ها، تغییردولت وامثال آن به شدت واکنش نشان می دهد، بازار حساس نام دارد.

6-کارگزار بورس به چه معناست؟

کارگزار بورس عضوی از سازمان بورس است که مجوز خرید وفروش سهام مشتری را در اختیار دارد.کارگزار بورس در صدی از ارزش نا خا لص معامله را به عنوان حق کارگزاری دریافت می کند. کارگزاری با ارایه خدمات کامل ،تسهیلاتی نظیر خدمات مشاوره در امر سرمایه گذاری،برنامه ریزی برای تعیین سبد سهام سرمایه گذاران،مدیریت سبد سهام مشتریان و...ارایه می کند.

7-تحلیل گران بنیادی کسانی هستند؟

تحلیل گران بنیادی متخصصینی هستند که دیدگاهی بنیادی(مبتنی بر مدیریت وقدرت شرکت وسایر نیروهای غیر اقتصادی )را در ارزیابی سهام وتخمین قیمت بنیادی سهام به کار می گیرند.

8-تجزیه وتحلیل بنیادی به چه معناست؟

تجزیه وتحلیل بنیادی عبارت است از بررسی علمی عوامل اساسی وبنیادی تعیین کننده ارزش سهام. تحلیل گر بنیادی به بررسی دارایی ها، بدهی ها،فروش،ساختار بدهی ها،محصولات،سهم بازار،ارزیابی مدیریت بنگاه ومقایسه آن با رقبا می پردازد ودر نهایت ارزش ذاتی سهام را تخمین می زند.ابزار تحلیل گربنیادی عبارت است از نسبت های مالی که از ترازنامه شرکت وحساب سودو زیان طی چند سال به دست می آید. تحلیل بنیادی در تحقق اهداف بلند مدت رشدسهام موثرتر است تا در تعیین نوسانات کوتاه مدت قیمت سهام.

9-نسبت های مالی به چه معناست؟

نسبت ارزش های به دست آمده از صورت های ما لی شرکت که برای بررسی سلامت شرکت وقیمت سهام آن به کار می رود.در میان نسبت های ما لی، نسبت جاری، نسبتp/E، نسبت درآمد به دارایی، نسبت قیمت به ارزش دفتری، نسبت سود قبل از کسر ما لیات به فروش و نسبت آنی از مهم ترین نسبت ها هستند. ارقام حسابداری که ما را در رسیدن به این نسبت ها کمک می کنند ،عبارت اند از: ارزش دفتری، پوشش سود سهام، محصول فعلی، EPS وتغییر پذیری.

10-نسبت سود قبل از کسر ما لیات به فروش چیست؟

این نسبت برابر است با سود قبل از کسر ما لیات تقسیم بر فروش خا لص ضرب در 100. این نسبت شاخص مناسبی برای نشان دادن کارایی شرکت است.اگر در مقایسه باسال های گذشته این نسبت کاهش یابد، بدین معنااست که هزینه های شرکت بالا رفته یا فروش آن کاهش یافته است. اگر این نسبت افزایش یابد بدین معناست که هزینه های شرکت نسبت به فروش کاهش یافته ویا فروش افزایش یافته است.

11-درآمد باقی مانده به چه معناست؟

در آمد باقی مانده بخشی از درآمد شرکت است که بین سهامداران تقسیم نشده است ولی به عنوان ذخیره انباشت شده برای رشد شرکت یا استفاده از آن در موارد اضطراری نگه داری می شود.در آمد باقی مانده را سود تقسیم نشده، مازاد درآمدیا ذخیره نیز می نامند.

12-نسبت قیمت(سهام)به درآمد به چه معناست ؟

نسبت قیمت-درآمد (یا نسبتP/E)نسبت قیمت به درآمد یک سهم شرکت را نشان می دهد. اگر نسبت P/E شرکت در سطح ثابت درآمد بیش از P/Eشرکت دیگر باشدانتظار بازار این است که درآمد شرکت اول در آینده نسبت به شرکت دوم بیشتر شود.

13-نسبت در آمد به دارایی چیست؟

این نسبت عبارت است از سود پس از کسر ما لیات (PAT)منهای سود تقسیم شده سهام ممتاز (سهام با حق تقدم)تقسیم بر مجموع دارایی سهام عادی وذخایر. این نسبت نشان می دهد که شرکت تا چه حد از سرمایه خود به گونه سود آور استفاده کرده است.

14-نسبت نقدینگی چیست؟

نسبت نقدینگی برابر است با وجوه نقد و اوراق بهادار قابل فروش در بازار به تعهدات وبدهی های جاری شرکت. این نسبت سرعت پرداخت دیون شرکت به بستانکاران رانشان می دهد.

15-تحلیل گران فنی چه کسانی هستند؟

بر خلاف تحلیل گران بنیادی، تحلیل گران فنی(تکنیکال) کسانی هستند که اعتقاد دارند قیمت اوراق بهادار کاملا توسط نیروهای عرضه وتقاضای اوراق بهادار تعیین می شود، در عین حال که عوامل موثر برعرضه وتقاضا در جای خود می تواند واقعی،قابل مشاهده ویا ذهنی باشد. علاوه بر این تحلیل گران فنی اعتقاد دارند که با وجود نوسانات هر روزه ، قیمت سهام از ا لگوی مشخصی پیروی می کند و برای دوره های طولانی بدون تغییر باقی میماند.

منبع:www.accountable.blogfa.com

دانلود صورت های مالی شرکت های بورسی

لینک مستقیم دانلود صورت های مالی :

rdis.ir/CompaniesReports.asp

آنچه باید در سرمایه گذاری رعایت کنید.

ساعت معاملات را رعایت کنید. اگر به خوبی به بازار بنگرید ساعت معاملات بازار را درک میکنید. برای مثال، اواخر هفته و قبل از تعطیلات رسمی عرضه ها زیاد است. این عرضه ها به دلیل عدم اطمینانی است که در زمان تعطیلات وجود دارد. در اواخر ماه ،عرضه ها به دلیل زمان تسویه اعتبار کارگزاریها بالاست.  در ابتدای بازار ( حدود 15 دقیقه ابتدایی) همواره بازار مثبتی پیش روی شماست. ( البته اگر خبر خیلی بدی در روز قبل منتشر نشده باشد) علت آن خوش بینی معامله گران و هیجان خریداران است که معمولا خریدها ر ا ابتدای روز انجام میدهند.خبرهای خوبِ روز ِقبل نیز ،معمولا در ساعت ابتدایی بازار جذب قیمتها می شود.  در صورتیکه تصمیم به فروش دارید ، معمولا ابتدای روز زمان مناسبتری برای این کار  می باشد تا اینکه تا ساعت 12:25 منتظر خریداران بمانید!

ضریب بتا ( β ) چیست؟

ضریب یا عامل بتا وسیله‌ای است برای ارزیابی عملکرد یک سهم خاص یا طبقه‌ای از سهام در جریان حرکت کلی بازار. اگر بتای سهمی برابر با یک باشد، افزایش و کاهش قیمت آن درست مطابق حرکت بازار خواهد بود. در صورتی که اگر بتای سهمی 2 باشد، افزایش و کاهش قیمت آن دو برابر خواهد بود. برای مثال، هنگامی که بازار 10درصد رشد قیمت را تجربه می‌کند، قیمت این سهم 20درصد افزایش می‌یابد و زمانی که بازار 10درصد سقوط می‌کند، قیمت این سهم 20درصد کاهش می‌یابد. سهمی که بتای صفر دارد، در جهت عکس بازار حرکت می‌کند. در مدل قیمت‌گذاری دارایی سرمایه‌ای (CAMP)، ریسک سیستماتیک از بتا محاسبه می‌کنند.

ضریب بتا معیاری برای محاسبه ریسک سیستماتیک است و می‌تواند به عنوان شاخصی برای رتبه‌بندی ریسک دارایی‌های مختلف قرار گیرد. در صورتی که ضریب بتا برای یک دارایی بیشتر از یک باشد، نوسانات بازدهی آن سهم بیشتر از نوسانات بازار خواهد بود و به آن دارایی پرریسک گفته می‌شود. به عکس دارایی‌های با ضریب بتای کمتر از یک، به مفهوم نوسانات کمتر از نوسانات بازار است و به آن دارایی کم‌ریسک گفته می‌شود.

در کدام صندوق سرمایه گذاری کنیم

سرمایه‌گذاری در بورس به دو روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌پذیرد. در سرمایه‌گذاری مستقیم، فرد بدون واسطه وارد بازار شده و اوراق بهادار موردنظر خود را خرید و فروش می‌کند. در این روش، سرمایه‌گذار به طور طبیعی باید تخصص و وقت کافی را برای بررسی وضعیت بازار و سهامی که می‌خواهد در آنها سرمایه‌گذاری کند، داشته باشد.